‘Zorgen over dorpshuizen’, bericht de LC ( 6 september). De zorgen zijn terecht. In de beleidsbrief Leefbaarheid van de provincie wordt het verminderen van steun voor Doarpswurk voorgesteld. Het voornemen is voornemen is de dorpshuizenregeling af te bouwen tot nul.

Het gaat hier om wat decenialang de broedplaatsfunctie in onze samenleving heeft vervuld. Het zou geen bezuiniging zijn, volgens onze gedeputeerde Johannes Kramer. Niets is minder waar.

Provincie, gemeenten en duizenden vrijwilligers in Fryslân zetten zich in voor leefbaarheid. Mienskip staat voor: een leefbare omgeving die je jezelf en de mensen om je heen gunt. Je wilt niet weten hoeveel uren, dag in, dag uit, week in, week uit, maand in, maand uit gestoken wordt in vrijwilligerswerk. Zonder vrijwilligers staat alles stil in het dorp of de wijk.

Om elkaar te ontmoeten, te overleggen, plezier te hebben, sociale contacten te onderhouden, het gevoel hebben van erbij te horen, heb je een ontmoetingsruimte nodig. Dat is een dorpshuis of in veel gevallen een multifunctioneelcentrum of accommodatie (MFC of MFA). De afgelopen jaren is er een enorm kapitaal is er een enorm kapitaal opgebouwd. Niet alleen letterlijk, aangezien in Fryslân het hoogst aantal dorpshuizen/MFC’s in eigendom en bteheer is, maar ook omdat het een belangrijk sociaal kapitaal is. Ook wordt de regeling ingezet voor leegstaande kerken en scholen, die worden omgebouwd tot ontmoetingsplaatsen op ons platteland. Een voorbeeld is de kerk van Dedgum, die wordtverbouwd tot dorpshuis met b&B.

Onze dorpshuizen zijn de broedplaatsen van vernieuwing, voor ideeën op het gebied van technologie, verduurzaming, energiebesparing en sociale vernieuwing. Hier wordt uitgedacht hoe we zorgvoorzieningen kunnen koppelen aan het dorpshuis. De huisarts, de fysiotherapeut, de wijkverpleegkundige, de gebiedsteammedewerker en de wijkagent kunnen gebruik maken van de lokatie. Zo staan ze dicht bij de burger, in de haarvaten van de samenleving.

Het eigenaarschap van de dorpshuizen (MFC/MFA’s), het best bewaarde geheim in onze Friese samenleving, is bij onze dorpen ondergebracht in lokale stichtingen. Het maatschappelijk vastgoed bedraagt ongeveer 220 miljoen euro. Meer dan tienduizend vrijwilligers zijn hier actief. Hun tatale omzet komt bij benadering uit boven 15 miljoen euro. Voorwaar geen kinderachtige bedragen. Het gaat ergens over.

Dat veel inwoners van Fryslân hun leefomgeving waarderen met bijna een 8, gaan we dat koesteren en behouden? Op 26 september komt de beleidsbrief Leefbaarheid ter besluitvorming in gedeputeerde staten. Met een volle publieke tribune kunnen we kenbaar maken dat we onze leefbaarheid en dorpshuizen willen behouden voor de toekomst.

TitusSijmonsma

Regioconsulent en mediator Doarpswurk

Op de foto: Een bijeenkomst in het dorpshuis van Ternaard
Foto: Marcel van Kammen